Çenenin osteomiyeliti

Herhangi biri, hatta en küçük diş hastalıkları (örneğin, çürük veya minber), ciddi sonuçlara yol açabilir - çenenin osteomiyelitinin gelişmesi, genel durumu önemli ölçüde kötüleştiren ve gelecekteki sakatlığa yol açan olumsuz bir semptom kompleksi ile birlikte. Hastalığın birçok nedeni ve risk faktörü vardır ve belirtileri çeşitli biçimlere özgüdür. Zamanında tedavi yokluğunda çenenin osteomiyeliti, menenjit, akciğer apsesi, mediastinit veya ensefalit gibi yüksek mortalite oranına sahip (% 75-90'a kadar) patolojilerle komplike olabilir.

sınıflandırma

Modern tıpta, osteomiyelitin sistematizasyonu için birçok seçenek vardır. Enfeksiyon kaynağına bağlı olarak, şunlar vardır:

1. Odontojenik. Çürük veya minber bir sonucu olarak gelişir. Daha az yaygın olarak, diş eti hastalığı (diş eti iltihabı) nedenidir. Açık alanlar boyunca, patojenik flora kemik dokusuna nüfuz eder ve enflamatuar bir süreç ortaya çıkar.
2. Hematojen. Herhangi bir kronik enfeksiyon odağından (basit bir çizikten kronik kolesistite) patojenlerin sokulmasıyla gerçekleştirilir.
3. Travmatik. Çene kemiği dokusuna (zımba, ateşli silah veya bıçak yarası vb.) Doğrudan zarar veren bir etkisi ile ilişkilidir.

Hematojen osteomiyelit, enfeksiyonun girmesi sonucu gelişen kemik iltihabıdır.

Akış aktivitesine göre yaymak

• Akut (canlı klinik tablo, kısa süreli);
• Subakut (semptomatoloji silindi, ancak şiddetli);
• Birincil kronik (az sayıda klinik bulguya sahip uzun süreli kurs, bu grup osteomiyelitin tipik olmayan formlarını içerir - Garre, Ollier, Brodie apse, vb.
• İkincil kronik (akut olandan sonra gelişir, kursun süresi 3 aydan 2 yıla kadardır).

Etiyolojik özelliklere göre, çenenin osteomiyeliti şöyle olabilir:

• Spesifik (spesifik bir patojenin neden olduğu, örneğin Mycobacterium tuberculosis veya soluk treponema);
• Spesifik değil (herhangi bir piyojenik bakteri grubundan kaynaklanır).

Patolojik enfeksiyöz enflamatuar sürecin prevalansına bağlı olarak, aşağıdaki formlar mevcuttur:

• Sınırlı, vücut bölgesinde yer alan alan 1-2 diş;
• Odak alveoler sürecinin bölgesinde veya çenenin gövdesinde lokalizedir, ancak 3-4 dişe eşit alanı aşmaz;
• Diffüz (çene kemiğinin% 30'undan fazlasında geniş hasar).

Prevalans derecesine göre hastalığın formları

Uluslararası hastalıkların sınıflandırılması (ICD-10) bakış açısıyla, osteomiyelit sistematiği şöyle görünür:

• Akut hematojen osteomiyelit;
• Diğer osteomiyelit formları;
• Subakut osteomiyelit;
• Kronik multifokal osteomiyelit;
• Süzülmüş bir sinüs ile kronik osteomiyelit;
• Diğer kronik osteomiyelit türleri;
• Diğer osteomiyelit (Brodie apsesi dahil);
• Belirsiz etiyolojinin osteomiyeliti (ayrıca NOS ve NOS periostitinin kemik enfeksiyonunu da içerir).

nedenleri

Patolojinin ortaya çıkmasına neden olan birçok faktörün etkisi tanımlanmış ve kanıtlanmıştır. Odontojenik osteomiyelit en sık görülen (tüm vakaların% 85'ine kadar) ve şunlarla ilişkilidir:

• Derin çürükler;
• Ağır hamuru;
• periodontit;
• alveolit;
• Kistik oluşumlar dişlerde lokalizedir.

Pulpitis ve periodontitis osteomiyelite neden olabilir.

Kemik dokusunun diş iltihabının gelişmesi için son derece önemli koşullar, diş özünün enfeksiyonu ve enfeksiyöz ajanların nörovasküler demet boyunca (dişin kökü) göç etmesidir.

Hematojen yolla, herhangi bir enfeksiyon kaynağı neden olabilir. En sık ayırt edilenler:

• Çoklu kaynama ve karbürler;
• Herhangi bir hastalığın neden olduğu sepsis (peritonit, perikardit);
• Scarlet ateş veya difteri varlığında bulaşıcı odaklar.

Bu gelişim yolunda, kemik dokusu başlangıçta etkilenir ve dişler ikinci kez osteomiyelitin yeterli ve zamanında tedavisi yokluğunda tutulur.

Travmatik sapma formu, hastalık vakalarının yaklaşık% 10'udur. En yaygın nedenler şunlardır:

• Alt çenenin kırığı (üst çenenin kırılması hemen hemen oluşmaz);
• Ateşli silah yaraları;
• Periosteum dokusu hasarlı bıçak yaraları;
• Burun boşluğundaki mukoza zarının bütünlüğünün ihlali.

En sık olarak, patojenik flora, çeşitli mikroorganizmaların birleşmesiyle temsil edilir ve E. coli, Staphylococcus aureus, B grubu Streptococcus, Klebsiella, Proteus, Pseudomonas aeruginosa ve Fusobacteria gibi patojenlerin varlığı ile karakterize edilir. Çok daha az sıklıkla osteomiyelit spesifik bir mikroorganizmadan kaynaklanır. Böyle bir seyir tüberkülozun en karakteristik özelliğidir.

Risk altında, yerel ve genel bağışıklık koruma faktörlerinin etkinliğinin azalmasına eşlik eden hastalıklar vardır. Bu gibi durumlar aşağıdaki patolojilere neden olur:

• Diabetes mellitus tip I ve II;
• Kan sistemi kanseri (lösemi);
• Romatizmal hastalıklar (poliartrit, sistemik lupus eritematozus, akut romatizmal ateş);
• HIV enfeksiyonu;
• Bozulmuş detoksifikasyon ve boşaltım fonksiyonları olan karaciğer ve böbrek hastalıkları.

Klinik resim

Akut osteomiyelit başlangıcı her zaman anidir (hastalar, klinik belirtilerin tam başlangıcını belirtir). Tabii aşağıdaki belirtilerle karakterize edilir:

1. Artan vücut ısısı. Termometre üzerindeki ilk saatlerden itibaren 39-40 derecelik bir işaret kaydedilir. Durum titreme ve tüm cilt üzerinde bol soğuk, yapışkan ter eşlik eder.
2. Zehirlenme sendromu. Hastalar uyuşuk, ilgisiz, genel halsizlik, halsizlik ve iştahta belirgin bir azalma var. Zehirlenme belirtileri ayrıca kalp atış hızındaki (dakikada 90'dan fazla) bir artış ve kan basıncındaki bir düşmedir.
3. Ağrı sendromu Odontojenik formlarda ağrı, nedensel diş bölgesinde lokalize olur, kulağa radyasyon, göz soketi veya etkilenen taraftaki tapınak mümkündür. Enfekte bir diş hareketlilik kazanır, diş etlerinin mukozası ve ağız boşluğu ödemlidir, hiperemik, ülserasyon mümkündür. Hematojen osteomiyelit patojenlerinin ortaya çıkması durumunda, ağrı kaynağı kemik dokusunun içine yerleştirildiğinde, mukoza ve dişlerde herhangi bir hasar belirtisi bulunmayabilir. Işınlama: Herhangi bir: omur gövdelerinden (bel dahil) başın herhangi bir yerine.
4. İrin boşaltılması. Vücudun herhangi bir yerinden (yüz derisi, çene, hyoid alanı vb.) Kitleler, diş ceplerinden ve mukoza zarlarının yumuşak dokularından ayrılabilir. Boşalma son derece nahoş bir kokuya sahiptir.
5. Bozulmuş hassasiyet. Alt çenenin patolojik sürecine dahil olmakla, ağız zarı, çene derisi ve alt dudağın mukoz zarından karıncalanma, uyuşma veya sürünme hissi mümkündür. Trigeminal sinirin dallarının lezyonlarına bağlı semptomatoloji.
6. Yumuşak dokuların enflamatuar infiltrasyonu. Tüm komşu yapılar ödemli, hiperemiktir.

Şiddetli ödem, alt çenenin hareket kabiliyetinde (konuşurken veya yutulduğunda) önemli bir kısıtlamaya, soluma zorluğuna (üst solunum yolunun tıkanması nedeniyle) yol açar. Yüzün konturları asimetrik hale gelir. Bölgesel lenf nodları genişler (palpasyonda keskin şekilde ağrılıdırlar).

Ödem, çenenin osteomiyelitinin karakteristik bir belirtisidir

Subakut seyri durumunda, genel durum önemli ölçüde zarar görmez (vücut ısısı 37-38 dereceyi geçmez, zehirlenme belirtisi yoktur). Bununla birlikte, lokal inflamasyon semptomları (ödem, ağrı, bozulmuş fonksiyon, hiperemi, lokal sıcaklık artışı) parlaktır ve hastayı rahatsız eder.

Bu önemli! Kronik formlar, her zaman akut osteomiyelit sonrası uzun süre devam eden bir seyir ile karakterize edilir. Klinik bulgular pratikte yoktur.

Bazen, birincil odak alanında ağrı. Hastalığın seyri birkaç yıl kadar sürebilir. Şiddetli semptomları olan periyodik olarak gözlemlenen ağırlaşmalar. Yüz özellikleri yavaş yavaş değişir, kemik doku ve irin parçalarının öne çıktığı uzun titiz pasajlar oluşur. Kronik seyre her zaman belirgin kemik dokusunun yok edilmesi eşlik eder. Küçük sekestre edilmiş enkaz ile çoklu çürüme boşlukları oluşturulur.

Çocuklarda kursun özellikleri

Gençlerde, hastalığın kendine has özellikleri vardır. Her zaman son derece hızlı gelişir ve septik bir duruma eşlik eder. İle işaretlendi:

• Küçük sıcaklıktaki konvülsiyonlar yükselir (en fazla 38,5 derece);
• Merkezi sinir sisteminin yetersizliğinden kaynaklanan dispeptik bozukluklar (bulantı, kusma, epigastrik ağrı, ishal dışkı bozuklukları);
• Önemli zehirlenme (komaya kadar);
• Davranış ve duygusal alandaki değişiklikler (çocuklar huzursuz, kaprisli, yemek yemeyi neredeyse tamamen reddediyor, uyku hapı olmadan uyuyamıyor).

Çocuklarda hastalık belirtileri olması durumunda derhal bir uzmana başvurmalısınız.

Osteomiyelit teşhisi

Lokal inceleme sırasında, patolojiye neden olan diş, perküsyon (diş çekme), diş gevşemesi ve ısırıkta bir değişiklik olması nedeniyle hareketli ve acı vericidir. Diş dokularına bitişik diş etleri dokunduğunda şiş ve ağrılıdır. Büyümüş lenf nodları görselleştirilir, palpasyonda hareketsiz ve ağrılıdır.

Dış muayenede yüzün asimetrisi, kulağa uzanan lezyon bölgesinde ödem varlığı, alt ve üst göz kapağı, şakakta ifade edilebilir.

Tüm hastalar karmaşık laboratuvar ve enstrümental muayene yöntemlerine tabi tutulur:

1. Genel kan testi. Bakteriyel inflamasyonun arka planı, nötrofilik lökositoz, sola lökosit kayması, yüksek ESR kaydedilir.
2. Kanın biyokimyasal çalışması. Aktif bir enflamatuar işlemin arka planında, C-reaktif protein, muhtemelen protein metabolizması ihlali (hiperglobülinemi, hipoalbüminemi) görülür. Böbreklere ve karaciğere (zehirlenme veya sepsis nedeniyle) zarar geldiğinde, ALT ve AST, alkalin fosfataz, kreatinin ve üre artışı mümkündür.
3. İdrar tahlili. Eritrositlerde, protein varlığında ve böbrek tübüllerinin mukoza zarındaki epitel hücrelerinin atılımlarında artış ile karakterize edilir.
4. Besin besiyerindeki iltihap kaynağından (kemik delinmesi) ekim deşarjı, ardından patojenin belirlenmesi.
5. X-ışını muayenesi. Bir öncelik olmasına rağmen, hastalığın başlangıcından itibaren sadece 1-2 hafta sonra gerçekleştirilir (erken evrelerde patoloji belirtileri olmadığı için). 1. haftanın sonunda osteoporoz, trabeküler paternde bir değişiklik ve kortikal madde tabakasının kalınlığında bir azalma gözlenir. Daha sonra, tecrit ve yoğun geçişler tespit edilebilir.
6. Fistülografi - yoğun pasajlarda kontrast madde (örneğin, baryum sülfat) tanıtımı ve ardından x-ışını kontrolü.Bazen boyalar kullanılır (çocuklarda).

Fistülografi bir hastalığın teşhisi için kullanılan yöntemlerden biridir.

tedavi

Çoğu durumda, acil hastanede yatış bir cerrahi veya diş hastanesinde gösterilir.

Bu önemli! Yetersiz ve zamansız tedavinin yol açtığı komplikasyonların sıklığı nedeniyle evde tedavi kabul edilemez.

Tedavinin ana amaçları:

• Enfeksiyon kaynağının kaldırılması;
• Anatomik bütünlüğün restorasyonu ve çenenin fonksiyonel aktivitesi.

İlaçsız

Diyet sadece kronik formda olan hastalar için endikedir. Diyet hayvansal proteinler (sığır ve kümes hayvanları eti, yumurtalar, soya proteinleri), kalsiyum (süt, süzme peynir, peynir, kefir vb.) Ve kollajen lifleri (meyve jeli, aspic) bakımından zengin olmalıdır.

Ayrıca vitamin takviyeleri (C, D vitaminleri), mikro ve makro besin maddeleri (kalsiyum, magnezyum, fosfor, flor, çinko) atadı.

Bu önemli! Tarif edilen maddeler, kemik dokusunun başarılı bir şekilde yenilenmesini sağlayan ana bileşenlerdir.

ilaç

Konservatif tedavi sadece akut osteomiyelit (çürük boşluklarının oluşumu başlamadan önce) ve irin ayrılması belirtileri olmadan kronik formlar için reçete edilir. Gösterilen:

1. Geniş spektrumlu antibiyotikler. Sefalosporinler (günde 0.5 ila 3 kez Seftriakson), florokinolonlar (Günde 0.5 ila 2 kez Siprofloksasin) veya aminoglikozitler (günlük vücut ağırlığının kilogramı başına 15 mg Amikasin) reçetelenir. Ekim sonuçları veya davranışının imkansızlığı elde edilmeden önce, tüm patojen spektrumunu kapsaması gereken bir antimikrobiyal madde kombinasyonu reçete edilir. Bu yapılamazsa, Carbopenem veya Meropenem kullanılır. Terapi süresi 2 aya kadardır. Genellikle (kronik formların görünümü ile) tekrarlanan dersler gösterilir - 3-5 adet.
2. Steroid olmayan anti-enflamatuar ilaçlar. Acıyı hafifletmek için kullanılır. "Ibuprofen" (günde 0.4 3 kez), Ketoprofen (günde iki kez 0.1) kullanılır. Şiddetli ağrı durumunda, "Ketorolac" (günde 4 tablete (günde 0.01)) veya narkotik ilaçlara ("Morfin", "Promedol") tercih edilmesi önerilir.
3. Hemostatik tedavi. "Etamzilat" İntravenöz veya intramüsküler olarak, günde 12 kez% 12.5 5 ml.

Ketorolak, steroid olmayan bir anti-enflamatuar ajandır.

Endikasyonlara göre, detoksifikasyon (Hemodez veya Reopolyglucine çözeltilerinin intravenöz jet infüzyonu), duyarsızlaştırıcı (Suprastin, Tavegil) ve immünmodülatör (insan rekombinant interferon) tedavisi yapılır.

Zehirlenmenin ciddiyetini azaltmak için hiperbarik oksijen tedavisi, plazma değişimi ve hemosorpsiyon dahil olabilir.

Bu önemli! Fizyoterapi prosedürleri (ultrason tedavisi, UHF, manyetik terapi) son zamanlarda kullanılmamıştır, çünkü etkisiz oldukları kanıtlanmıştır.

cerrahlık

Müdahalenin amacı, aynı anda 2-3 noktada kemik perforasyonu (delik delme) ve sonraki bir drenaja yerleştirme yoluyla cüruflu bir nekrotik odağı çıkarmaktır. İntrasosöz yükseltilmiş basıncın ortadan kaldırılması sonucu, yaşayabilir alanların tahrip olma etkinliği azalır ve ağrının şiddeti azalır, genel durum düzelir.

Patolojik alanın rehabilitasyonu çeşitli çözeltiler ile gerçekleştirilir (örneğin, proteolitik enzimler ve antibakteriyel ilaçlar ile% 0.9 NaCl). Pus ve küçük kemik parçaları hızlı bir şekilde çıkarılır, kemik dokusu alanları yenilenmeye başlar.

Çene bölümlerinin dengesizliği veya kırılma tehlikesi olması durumunda, fiksasyon yapılır - Ilizarov aparatına benzer plakalar, vidalar ve dış yapılar yer alabilir

Yaranın süpervizyonu sırasında, telaşlı ateş gelişimi veya fistül oluşumu tekrarlanan ameliyatı gösterir.

Postoperatif dönemde cerrahda (en az 6 ayda bir) kontrol radyografileri ile dinamik bir gözlem yapılır. Tamamen klinik bir tedaviden 3 ay sonra diş protezi mümkündür.

Komplikasyonlar ve prognoz

Zamansız veya yetersiz tedavi yapılırken, aşağıdaki gibi durumların oluşumu:

1. Çenenin patolojik kırılması. Bireysel odakların önemli ölçüde tahrip olması ve sağlıklı dokulara artan yükün bir sonucu olarak gelişir.
2. Yumuşak doku apsesi. Hem lokal olarak hem de uzak organ ve dokularda bulunabilir (patojenin hematojen veya lenfogen göçü ile). Bağ dokusu dokusuyla çevrelenmiş yerel bir irin birikimidir.
3. Sepsis, tüm organlarda birçok enfeksiyon odağının ortaya çıkması ve bağışıklık sisteminin yetersiz bir tepkisi ile vücutta bulaşıcı ajanların kalıcılığıdır.
4. Enfeksiyöz ve toksik şok. Sinir lifleri ve vasküler duvarlar üzerindeki etkisinden dolayı çeşitli toksinler ve bakteriler tarafından salgılanan atık ürünler.
5. Çene kasılması, daha sonraki konuşma, çiğneme ve yutma ihlalleriyle birlikte anatomik oluşumun hareketliliğinin belirgin bir kısıtlamasıdır.
6. Sinüzit - paranazal sinüslerin mukoza iltihabı.
7. Yüz damarlarının tromboflebit - yüzün venöz damarlarında kan pıhtısı (kan pıhtıları) oluşumu. Etkilenen oluşumlar şişer, ağrı ve dolaşım bozuklukları ortaya çıkar. Kan çıkışının bozulduğu dokuların olası nekrozu.
8. Mediastinit - mediastenin adipoz dokusunun iltihabı. İmmün yetmezlik durumlarının (HIV enfeksiyonu, uzun süreli glukokortikosteroid kullanımı ve sitotoksik ilaç kullanımı) arka planında nadiren ve en sık olarak görülür. Ölüm oranı% 80’e ulaşıyor.

Bu önemli! Daha ciddi komplikasyonlar olabilir (beyin veya akciğer apseleri, menenjit, meningoensefalit), ancak çok nadir görülür (tüm vakaların% 0.001'inden daha az). Bazen böbrekler ve kalpte amiloidoz gelişir.

Olumlu bir prognozun temeli, doktora zamanında erişim, hastaların tam bir muayenesi ve iyi seçilmiş bir tedavidir. Yalnızca tüm faktörlerin bir kombinasyonu tam iyileşmeye izin verir.

Tedavinin yokluğunda, hastayı sosyal ve emek adaptasyonunun engellilik ve bozulmasına yol açan bir komplikasyon gelişimi vardır.

önleme

Osteomiyelit gibi tehlikeli bir hastalığı önlemek için, birkaç basit kural izlenmelidir:

1. Çürük dişlerin, minber, periodontitis ve diğer diş hastalıklarının zamanında tedavisi. Yemek yerken (bazen de) ağrının ortaya çıkması zaten bir uzmanla iletişim kurmanın bir nedenidir.
2. Vücudun herhangi bir süpüratif odaklarının sanitasyon ve ortadan kaldırılması (iç organlardaki ataklardan saçak).
3. Yerel ve genel bağışıklığı arttırın. Bu, temiz havada düzenli yürüyüşler yaparak, aktif bir yaşam tarzı sürdürmeyi (sistematik fiziksel aktivite), kötü alışkanlıklardan vazgeçmeyi (içme ve ilaçlar, sigara içmeyi), sağlıklı yiyecekler yemeyi kolaylaştırır.
4. Çene-yüz yaralanmalarının önlenmesi. Kırılmaya yatkınsanız, tehlikeli iş veya spor faaliyetlerinden kaçınmalısınız.

Video: Kronik osteomiyelit

Bu nedenle, osteomiyelit sadece sağlığa değil yaşamı da doğrudan tehdit eden ciddi bir hastalıktır. İlk semptomlar ortaya çıktığında, bir dizi laboratuvar ve enstrümantal çalışma reçete ettikten sonra doğru tanı konacak ve tedaviyi reçete edecek bir uzmanla acil bir ihtiyaç duyulmalıdır. Tedaviye başlamadan önce osteomiyelitin tezahür etmesi ile geçen süre ne kadar küçük olursa ölümcül olanlar da dahil olmak üzere komplikasyon geliştirme riski o kadar düşüktür.

İlgili mesajlar:

Dental implantlar sırasında kemik oluşumuna ilişkin yorumlar

Üst ve alt çenenin periostiti

Üst çenede periostitis nedir: nedenleri ve belirtileri, tedavisi